Alpaki-historia
Alpaki i lamy zamieszkały z ludźmi około 6-7 tysięcy lat temu i stały się jednym z głównych "bogactw naturalnych" niektórych krajów Ameryki Południowej. Inkowie pozyskiwali z alpak wspaniałą wełnę oraz mięso - bogate w proteiny i zawierające zaskakująco znikomą ilość tłuszczu i cholesterolu.
Wełna alpak była nazywana przez Inków "wełną bogów". Być może nazwa ta nawiązywała do inkaskiej legendy, zgodnie z którą alpaki zostały pożyczone ludziom przez bogów na szczycie Ausangate w Peru i pozostawione na ziemi pod warunkiem, że będą przez ludzi szanowane i dobrze traktowane.
Spokojne życie alpak zamieszkujących imperium Inków przerwał najazd chciwców - hiszpańskich konkwistadorów. Ograbili miasto z wszystkiego, co było złote i srebrne. Zaślepieni chciwością przeoczyli dwa inkaskie skarby: ziemniaka i wełnę alpak.
Hiszpanie docenili tylko mięso i walory transportowe alpak i lam; większa część ówczesnej populacji tych zwierząt została wkrótce wytrzebiona albo przez samych konkwistadorów, zabijających dla mięsa lub eksploatujących w kopalniach złota i srebra, albo przez wirusy i bakterie, które przywieĄli z Europy. Wraz z przybyciem Hiszpanów i Portugalczyków, w Ameryce Południowej pojawiły się europejskie zwierzęta hodowlane, co w powiązaniu z rozkwitem wydobycia srebra i zlota, które zdetronizowało gospodarczo hodowlę zwierząt, spowodowało gwałtowny i ogromny spadek liczby hodowlanych wielbłądowatych.
|